اصطلاح لیکوئید شدن (Liquidations) یا مارجین کال در مقایسه با لیکوئید بودن (Liquidity) بسیار متفاوت است و زمانی که معامله گران بخشی از سرمایه و یا همه ی سرمایه را از دست می دهند در واقع سرمایه آنها لیکوئید شده است. لیکوئید شدن در نتیجه ی تحلیل ها و پیش بینی های اشتباه ایجاد می شود. همچنین معاملات مارجین و قراردادهای آتی که کاربران گاهی از آنها استفاده می کنند، نیز در ایجاد لیکوئید شدن نقش دارد.
معامله مارجین (Margin Trading) چیست؟
از جمله روش های خرید و فروش ارزهای دیجیتال می توان به معامله ی مارجین اشاره کرد که طی این معامله افراد از طریق وام گرفتن از فرد دیگری، میزان نقدینگی مورد نیاز خود را تامین می کنند. به این صورت که از طریق موجودی فعلی خود، از صرافی برای دریافت مبلغ بالاتر به عنوان وام اقدام می کند. از معاملات مارجین در بازار بورس نیز استفاده می شود.
علاوه بر معاملات مارجین، معاملات همیشگی، قراردادهای آتی یا فیوچر و معاملات مشتقه نیز به شدت روی افزایش نوسانات در بازار ارزهای دیجیتال تاثیر می گذارند.
صرافی بایننس از جمله صرافی هایی می باشد که از لیکوئید شدن و به صفر رسیدن اکانت معاملاتی سرمایه گذران به سود می رسند اما معامله گران با تعیین کردن قیمت حد ضرر می توانند از سرمایه خود در برابر لیکوئید شدن محافظت کنند. همچنین برخی صرافی ها برای حمایت از معامله گران در زمانی که بازار با نوسانات بسیار شدید روبرو می شوند، طرح ایجاد صندوق بیمه را اجرایی کرده اند که از جمله این صرافی ها می توان به صرافی بیتمکس اشاره کرد.
صرافی بیتمکس در زمان لیکوئید شدن بازار یا زمانی که ارزش ارزهای دیجیتال به شدت نوسان دارد، سود معامله گران را حفظ می کند و به آنها پرداخت می کند. در واقع صرافی عهده دار مدیریت ریسک معامله گران می شود چون اغلب صرافی ها از لیکوئید شدن معاملات بیشترین سود و بهره را می برند، می توانند این رسیک را مدیریت کنند.
چه زمانی معامله لیکوئید می شود؟
سرمایه گذاران در بازارهای فیوچرز می توانند با معاملات فروش خود زمانی که بازار ارزهای دیجیتال در وضعیت ریزش قرار دارند و یا با معاملات خرید خود، زمانی که بازار سیر صعودی پیدا کرده است به سود خوبی برسند. اگر پوزیشنی که در این بازار برای کاربران باز می شود در مقایسه با روند بازار، برخلاف مسیر حرکت کند، معامله گران به شدت ضرر می کنند زیرا بازار فیوچرزی معاملات فروش ارزی را به صورت استقراضی در اختیار تریدرها قرار می دهد و همچنین قبل از انجام معامله بابت ضمانت از کاربران، وجهی دریافت می کنند، در نتیجه معامله گران باید به صرافی قرض خود را پس دهند بنابراین دچار ضرر می شوند. پس زمانی که وجه تضمین شده، کمتر از میزان ضرر معامله گران باشد، معامله توسط صرافی بسته می شود و صرافی وجه تضمینی را به نفع خود بر می دارد یا به عبارت دیگر معامله لیکوئید می شود.
جلوگیری از لیکوئید شدن
با وجود اینکه قراردادهای آتی، قراردادهایی پر سود هستند اما اگر فردی در این قراردادها ضرر کند یا به عبارتی دیگر دچار لیکوئید شدن بشود، صرافی کل دارایی سپرده شده کاربران را برای جبران خسارت، به حساب خود منتقل می کند. برای کاهش دادن میزان ریسک این نوع قراردادها بهتر است به این دو مورد توجه کنید:
1- زمان و دقت زیادی را صرف پیش بینی های بازار کنید، پیش از ورود به بازار تحلیل بازار را به صورت تخصصی و مانل انجام دهید تا بی گدار به آب نزنید.
2- تنها آن بخش از سرمایه خود را وارد بازار کنید که مازاد سرمایه شما به حساب می آید تا در صورت از دست رفتن سرمایه، دچار ضرر کمتری شوید.
چگونه می توان میزان لیکوئید شدن را اندازه گیری کرد؟
1- اندازه گیری حجم
تعداد سکه هایی که در یک بازار و دوره زمانی معین معامله می شوند، حجم معاملات محسوب می شوند. حجم معاملات نشانگر مسیر حرکت بازار می باشد به طوری که حجم بالای یک بازار نشان دهنده میزان خرید و فروش زیاد در بازار است که باعث لیکوئید شدن می شود. اگر تعداد کمی از تریدرها از ارز مورد نظر پشتیبانی کنند نشان می دهد که حجم تریدینگ بازار از تغییرات قیمتی پشتیبانی نمی‌کند.
2-شکاف قیمت ها
دفترهایی که شامل سفارشات خرید توسط خریداران و سفارشات فروش توسط فروشندگان در صرافی ها وجود دارند یکی از معیارهایی می باشد که برای سنجیدن میزان لیکوئید مورد استفاده قرار می گیرند و به این دلیل که این دفتر شکاف موجود بین قیمت های پیشنهادی برای خرید و قیمت های درخواستی برای فروش را نشان می دهند، کاربران با ارزیابی این شکاف می توانند لیکوئید بودن یا نبودن یک ارز دیجیتال را بررسی و ارزیابی کنند و بر اساس آن نسبت به خرید و فروش ارز دیجیتال اقدام کنند.
چه زمانی بازار لیکوئید می شود؟
با توجه به این که فروشندگان همیشه راغب هستند دارایی های خود را با بالاترین قیمت ممکن بفروشند اما خریداران به دنبال پایین ترین قیمت برای خرید دارایی مورد نظر خود هستند، یک شکاف قیمتی بین قیمت خرید و فروش ایجاد می شود و هر چه این شکاف قیمتی کمتر باشد یعنی بین قیمت خرید و فروش فاصله ی کمتری وجود داشته باشد، بالا بودن میزان لیکوئید در بازار را نشان می دهد و هر چه این فاصله قیمتی بیشتر باشد، میزان لیکوئید بودن کمتر است.
مروری بر مفهوم لیکوئید بودن (Liquidity)
لیکوئید (Liquidity) به عنوان شاخصی برای اندازه گیری میزان نقدینگی و سهولت تبدیل یک دارایی به دارایی های دیگر می باشد و نشان دهنده این است که عرضه دارایی ها بدون کاهش یا افزایش قیمت انجام می شوند. دارایی هایی که لیکوئیدیتی آنها بالا می باشد ارزش بالاتری را نسبت به شت کوین ها دارند. شت کوین ها یا همان ارزهای دیجیتالی که بدون نقدشوندگی و یا با میزان نقدشوندگی پایین هستند، به راحتی قابل معاوضه با ارزهای فیات و سایر ارزهای دیجیتال نیستند، بنابراین میزان شناوری بازار بسیار کمی دارند و کمتر مورد استقبال معامله گران قرار می گیرند.
از جمله ارزهای دیجیتالی که نقدیندگی بالا و حجم بازار زیادی دارند، می توان به بیت کوین و اتریوم و استیبل کوین هایی همچون تتر اشاره کرد. برای مثال بیت کوین به دلیل اینکه ثبات قیمتی بالایی دارد در برابر نوسانات قیمتی و سفارشات بزرگ مقاومت می کند و با توجه به این که نمودارهای قیمتی در این بازار شکل می گیرد، به کاربران برای تجزیه و تحلیل فنی کمک می کند.
سرمایه گذاران معمولا به دنبال یک دارایی با میزان نقد شوندگی بالا هستند زیرا علاوه بر اینکه نشان دهنده تعداد کاربران در آن بازار می باشد، امنیت بازار را نیز تضمین می کند و همچنین دارای نوسانات کنترل شده و منطقی می باشند. از جمله عوامل موثر بر میزان لیکوئیدی می توان به تعداد زیاد صرافی های پشتیبانی کننده از ارز دیجیتال، حجم بالای معاملات در 24 ساعت، نزدیک بودن شکاف میان عرضه و تقاضای ارز دیجیتال مدنظر و در نهایت ارزش بازار ارزهای دیجیتال و دارایی مدنظر، اشاره کرد.
نتیجه گیری
در بازار پر ریسک ارزهای دیجیتال، معاملات مارجین و قراردادهای آینده اگر بدون تعیین حد ضرر توسط معامله گران صورت بگیرد در نهایت منجر به سود صرافی ها و ضرر معامله گران می شود، بنابراین برای جلوگیری از لیکوئید شدن سرمایه، باید با شناخت کامل از فرصت ها و خطرات موجود در این بازار اقدام به سرمایه گذاری و در نهایت کسب سود کنند.
منبع:alirezamehrabi.com
